Խզարելը մաքուր հայ բառ է, ծագում է հարավային՝ Վանի, Մոկսի, Շատախի բարբառի «խզար» (սղոց) բառից և կազմված է «խզել» արմատից՝ որպես խզ-ող, խզ-իչ, և ունի «սղոցել» իմաստը։
Դուք ճիշտ եք, բայց հիմա այն բոլորովին ուրիշ իմաստ է ձեռք բերել: Առաջիկայում կգրենք հոդվածը:
Խզարելը մաքուր հայ բառ է, ծագում է հարավային՝ Վանի, Մոկսի, Շատախի բարբառի «խզար» (սղոց) բառից և կազմված է «խզել» արմատից՝ որպես խզ-ող, խզ-իչ, և ունի «սղոցել» իմաստը։
Դուք ճիշտ եք, բայց հիմա այն բոլորովին ուրիշ իմաստ է ձեռք բերել: Առաջիկայում կգրենք հոդվածը: