[թյուր + տուրիզմ] Տուրիզմի և դրա զարգացման անվան տակ մատուցվող բոլոր այն օրենքները, հայեցակարգերը, ձեռնարկները, պռոեկծիկները, մեգանախագծերը, պարապախոսութուններն ու հատկապես անգործությունը, որ ուղղակիորեն վնասում է Հայաստանում ներգնա տուրիզմի ոլորտի կայացմանը։
Հայաստանը թերևս միակ երկիրն է, որտեղ անգամ գործում է (համենայն դեպս մինչև թավշյա հեղափոխությունը) մի աբմողջ թյուրիզմի վարչություն, որի պետերը սովորաբար ոլորտի իրական մարտահրավերներին անտեղյակ կամ դրանք ընդունելու լծակներ չունեցող անձինք են եղել։
Թյուրիզմի քաղաքականության տակ միանգամից տեղավորվում են հանքաարյունարբության բոլոր ձեռնարկները, հայոց ճանապարհաշինության տասհազարամյա ավանդույթը, արտաքնոցային ենթակառուցվածքների համախառն դեֆիցիտը, թանկ ավիատոմսերը, մեկ էլ են թուրքական խույնզգույն կտորը, որ հայեցի էթնոմիջավայր ստանալու համար օգտագործում են սփռոցներ և տարազներ կարելով։
Թյուրիզմի կամ անդուրիզմի դրսևրումենր են նաև քաղաքային և գյուղական էնդեմիկ միջավայրերի, ճարտարապետական միջնադարյան կոթողների եվրոռեմոնտը տեղական ինքնակառավարման քանդոնների և այլ բարեքանդների կողմից։
Բառի սկզբնաղբյուրը՝ Արա Պետրոսյանի ֆեյսբուքյան գրառում
